انعطاف پذیری منابع انسانی: براساس نظر رایت و اسنل، یکی از ویژگی های اصلی نیروی کار انعطاف پذیر توانایی کارکنان در انجام شمار زیادی از وظایف متنوع است. این ایده مطابق با عقیده ی کلی انعطاف پذیری کارکردی است که بر این دلالت می کند که کارکنان قادر هستند تا در وظایف مختلف و تحت شرایط متنوع کار کنند و هزینه و زمان مورد نیاز آماده کردن کارکنان برای وظایف یا مشاغل جدید کم است. بنابراین، انعطاف پذیری کارکردی شبیه به تطبیق پذیری یا چند ظرفیتی نیروی کار است، که جابه جایی کارکنان بین مشاغل یا مفروضات مسئولیت پذیری برای وظایف متعدد از مشاغل دیگر را تسهیل می کند. علاوه بر این کارکنان زمانی انعطاف پذیر هستند که بتوانند به سرعت یاد بگیرند تا وظایف جدید را انجام دهند، که مشابه ایده ی انعطاف پذیری مهارتی است. بیشتر از تمرکز بر وسعت شایستگی های جاری، انعطاف پذیری مهارتی به این برمی گردد که چطورکارکنان به آسانی و سریعاً مهارت ها و توانایی های جدید را کسب می کنند. در این مفهوم، کارکنان زمانی که آموزش و بازآموزی در صورت نیاز می بینند، نیازمندی های مهارتی آینده را پیش بینی می کنند یا اشتیاق برای یادگیری رویکردهای جدید انجام شغلشان دارند، انعطاف پذیری مهارتی نشان می دهند. سرانجام، منابع انسانی انعطاف پذیر با نمایش رفتار قابل انعطاف (نشان دادن تنوعی ازنقش های رفتاری در شرایط متفاوت) متمایز شده اند. رفتارهای کارکنان دست نوشته ها یا ترتیباتی است که کارکنان در شغل شان اتخاذ می کنند. اگر کارمندی که دست نوشته مخصوصی در موقعیت های کاری مکرر به کار برده است، همان دست نوشته را در ارتباط با موقعیت بدیع (جدید) انتخاب کند، رفتاش غیر منعطف به حساب می آید. در مقابل، اگر کارکنان ترتیبات جدیدی از اقدامات را برای انجام فعالیت های روزمره شان یا مواجهه با شرایط جدید جستجو کنند، رفتارشان انعطاف پذیر است. بنابراین، این مفهوم تحمل بیشتری برای رفتار غیر تکراری در بر می گیرد که مطابق با آن چیزی است که کارکنان پاسخ هایشان به شرایط جدید را بر اساس بداهه گویی و نه الگوهای ثابت اقدام سازگار می کنند.
منظور از انعطاف پذیری منابع انسانی توانایی کارکنان در انجام طیف گسترده ای از فعالیت ها است، که باعث می شود کارکنان با درک شرایط سازمانی در تمامی موقعیت ها، واکنش های رفتاری و مهارتی مناسب از خود نشان دهند. بر اساس دیدگاه رایت و اسنل (۱۹۹۸) انعطاف پذیری منابع انسانی دارای سه بعد انعطاف پذیری وظیفه ای، مهارتی و رفتاری است.
- انعطاف پذیری وظیفه ای: توانایی کارکنان در انجام شمار زیادی از وظایف متعدد.
- انعطاف پذیری مهارتی: توانایی یادگیری سریع مهارت های مورد نیاز برای انجام وظایف جدید.
- انعطاف پذیری رفتاری: نشان دادن تنوعی از نقش های رفتاری در شرایط متفاوت.
به منظور سنجش و ارزیابی انعطاف پذیری منابع انسانی می توان از پرسشنامه ای که بر اساس مدل انعطاف پذیری منابع انسانی رایت و اسنل (۱۹۹۸) طراحی شده است، استفاده کرد. این پرسشنامه دارای ۱۱ گویه و سه بعد انعطاف پذیری وظیفه ای، مهارتی و رفتاری می‌باشد که از پژوهش معتبر کوشا (۱۳۹۵) استخراج شده‌اند. روایی و پایایی این پرسشنامه مورد تأیید قرار گرفته است.
