فعالیت بدنی از اولویت های سلامت عمومی می باشد. فعالیت بدنی کافی و منظم از عوامل اصلی حفظ و ارتقای سلامت در سراسر دوره زندگی است. فعالیت جسمانی صرف نظر از سیستم انرژی درگیر، موجب تأثیرات مختلفی روی بدن انسان شده که تقویت سیستم قلبی عروقی و عضلانی از آن جمله اند. پیشرفت های شگرف در فن آوری باعث برخورداری از یک زندگی ماشینی و کاسته شدن از میزان تحرک و فعالیت بدنی در اجرای کارهای روزمره از خانه داری تا مشاغل بسیار سنگین شده است. بدون تردید زندگی صنعتی با وجود خدمات شایانی که به بشر کرده است عوارضی را نیز به همراه دارد. فعالیت بدنی به هر گونه حرکت در زندگی روزانه از قبیل کار، تفریح، فعالیت های ورزشی و عملی، فعالیت گفته می شود. فعالیت بدنی دارای سطوح سه گانه ای می باشد شامل کار، ورزش و اوقات فراغت می باشد.
به منظور سنجش و ارزیابی فعالیت بدنی می توان از پرسشنامه ای که فراهم شده است استفاده کرد. این پرسشنامه دارای ۱۶ گویه و سه مولفه کار، ورزش و اوقات فراغت می‌باشد که از پژوهش معتبر بک و همکاران (۱۹۸۲) استخراج شده‌اند. روایی و پایایی این پرسشنامه در مطالعه ای در سال ۱۳۹۲ مورد تأیید قرار گرفته است.
