مبادله رهبر – پیرو: کیفیت ارتباط بین سرپرستان و زیر دستان اغلب با استفاده از تئوری مبادله رهبر-پیرو بررسی می شود. مبادله رهبر پیرو را میتوان یک ارتباط میان فردی بین رهبر و پیرو تعریف کرد. تئوری LMX فرض می-کند که ارتباط بین سرپرست و کارمندش منجر به ایجاد یک سری تبادلات کاری بین این دو نفر می شود. این روابط می تواند دارای کیفیت بالا یا خوب (مانند اعتماد، احترام و وفاداری) و کیفیت پایین یا بد (مانند بی اعتمادی، احترام کم و عدم وفاداری) باشد. کیفیت رابطه بین زیردست و رهبر، میزان تلاش جسمی و روانی، منابع مادی و اطلاعاتی و حمایت اجتماعی که بین رهبر و زیردست مبادله می شود، را مشخص می سازد. در مبادلات باکیفیت بالا ناظران توجه و حمایت بیشتری به زیر دستان خود دارند، در عوض، زیردستان زمان و انرژی بیشتری به کار اختصاص می دهند. در مبادلات با کیفیت پایین، سرپرستان و زیردستان به قرارداد مبادلات نقش تعریف شده محدود هستند.
به منظور سنجش و ارزیابی مبادله رهبر – پیرو می توان از پرسشنامه ای که فراهم شده است استفاده کرد. این پرسشنامه دارای ۸ گویه می‌باشد که از پژوهش معتبر اسکاندورا و گرائن (۱۹۸۴) استخراج شده‌اند. روایی و پایایی این پرسشنامه در مطالعه ای در سال ۱۳۹۶ مورد تأیید قرار گرفته است.
