فایده گرایی اجتماعی: مفهومی است بیشتر منبعث از نظریه مبادله که بر اساس آن افراد در رفتار اجتماعی و کنش متقابل سعی می کنند به منافع یا پاداش هایی دست یابند که این پاداش ها هم می تواند ملموس و عینی و هم غیر ملموس و ذهنی باشند.
به منظور سنجش و ارزیابی میزان فایده گرایی افراد از شرکت در فعالیت های اجتماعی می توان از پرسشنامه ای که فراهم شده است استفاده کرد. این پرسشنامه دارای ۶ گویه می‌باشد که از پژوهش معتبر بلوردی (۱۳۹۱) استخراج شده‌اند. روایی و پایایی این پرسشنامه مورد تأیید قرار گرفته است.
