پرسشنامه راهبردهای انگیزشی برای یادگیری

پرسشنامه راهبردهای انگیزشی برای یادگیری

پرسشنامه راهبردهای انگیزشی برای یادگیری یک ابزار خودگزارش دهی ۸۱ آیتمی برای ارزیابی راهبردهای انگیزشی و راهبردهای یادگیری در دانشجویان و دانش آموزان دبیرستانی است. پینتریچ، اسمیت، گارسیا و مک کیجی (۱۹۹۱) پرسشنامه راهبردهای انگیزشی برای یادگیری را طراحی کردند. هدف پرسشنامه این بود که اطلاعاتی درباره عادت های مطالعه، مهارت های انگیزش و یادگیری دانش آموزان برای تکالیف مدرسه جمع آوری کند. با توجه به آگاهی از این اطلاعات شما می توانید مهارت های انگیزش و یادگیری خود را تغییر دهید چون این راهبردها قابل یادگیری هستند. این پرسشنامه دو بخش دارد. بخش نخست راهبردهای انگیزشی و بخش دوم راهبردهای یادگیری را ارزیابی می کند.

راهبردهای انگیزش شامل ۳ مولفه ارزش گذاری، انتظار و عاطفی است. مولفه ارزش گذاری دارای ۳ مقیاس جهت گیری درونی نسبت به هدف، جهت گیری بیرونی نسبت به هدف و ارزش تکلیف است. مولفه انتظار دارای ۲ مقیاس کنترل باورهای یادگیری و خودکارآمدی است. مولفه عاطفی دارای مقیاس اضطراب امتحان است. راهبردهای یادگیری شامل دو مولفه راهبردهای یادگیری شناختی و فراشناختی و راهبردهای مدیریت منابع است. مولفه راهبردهای شناختی و فراشناختی دارای ۵ مقیاس مرور ذهنی، بسط دهی، سازمان دهی، تفکر انتقادی و خود نظم دهی فراشناختی است. مولفه راهبردهای مدیریت منابع دارای ۴ مقیاس مدیریت زمان و محیط مطالعه، نظم دهی به تلاش، یادگیری از همسالان و کمک طلبی است.

روایی و پایایی این ابزار در دو پژوهش در سال های ۱۳۸۵ و ۱۳۹۱ مورد تأیید قرار گرفته است.