سرمایه اجتماعی از مفاهیم نوینی است که امروزه در بررسی های اقتصادی و اجتماعی مطرح است. مفهوم سرمایه اجتماعی یک مفهوم بین رشته ای است. سرمایه اجتماعی ابتدا در رشته جامعه شناسی، سپس در رشته های مرتبط با اقتصاد مطرح و وارد ادبیات این رشته ها گردید. پس از آن در رشته مدیریت مطرح و سپس تاثیر و نقش سرمایه اجتماعی در سازمان ها و اهمیت آن مورد توجه قرار گرفت. در هر سازمانی همانند جامعه ، سه نوع سرمایه وجود دارد که مکمل یکدیگرند و رشد و توسعه سازمان مشروط به حضور هر سه دسته این سرمایه ها یعنی سرمایه اقتصادی ، سرمایه انسانی و سرمایه اجتماعی است. در دیدگاه سنتی مدیریت توسعه سرمایه اقتصادی، فیزیکی و انسانی مهم ترین نقش را ایفا می کردند، ولیکن در عصر حاضر مدیران برای توسعه، در عین حال که به سرمایه های اقتصادی، فیزیکی و انسانی توجّه می نمایند، بایستی نظر خود را بیشتر به سرمایه اجتماعی معطوف نمایند؛ زیرا بدون این سرمایه استفاده از دیگر سرمایه ها به طور بهینه انجام نخواهد شد. در جامعه ای که فاقد سرمایه اجتماعی کافی است سایر سرمایه ها ابتر مانده و به هدر می روند. از این روست که موضوع سرمایه اجتماعی محور اصلی مدیریت سازمان ها محسوب شده، مدیرانی موفق قلمداد می شوندکه بتوانند در ارتباط با جامعه به تولید سرمایه اجتماعی بیشتری نائل گردند.
پرسشنامه سرمایه اجتماعی ناهاپیت و گوشال (۱۹۹۸) دارای ۳ بعد ساختاری، ارتباطی و شناختی می باشد که هفت خرده مقیاس شبکه ها، اعتماد، همکاری، فهم متقابل، روابط، ارزش ها، تعهد را مورد بررسی قرار می دهد و در ۲۸ گویه تنظیم شده است. روایی و پایایی این پرسشنامه تأیید شده است.
