یادگیری سازمانی یکی از مباحث مهمی است که در دهه اخیر مطرح شده است. یادگیری سازمانی، فرایند بهبود اقدامات سازمان از طریق دانش و شناخت بهتر است. بقا و رشد سازمان ها در دنیای پر تغییر کنونی مستلزم توانایی برای واکنش به موقع و مناسب در برابر تغییرهای پی در پی محیطی است. فقط سازمان هایی می توانند ضرورتها و تغییرات محیطی را به موقع پیش بینی نمایند و بقای خود را در محیط دائما متغیر ادامه دهند که بر یادگیری سازمانی تمرکز و تاکید کنند.
یادگیری سازمانی درجه تناسب فرصت های آموزشی و تربیتی کارکنان با اهداف نوآورانه است. یادگیری مستلزم آن است که افراد دانشی را که در سازمانشان به دست می آورند در رفتارشان به کار ببندند. امروزه یکی از اهداف بزرگ تمامی سازمان ها رسیدن به بالندگی سازمانی به منظور ارتقاء سوددهی و رضایت شغلی می باشد، این امر اهمیت یادگیری سازمانی و پیشرفت دانش را در تک تک افراد سازمان به وضوح نشان می دهد. لذا ایجاد شرایط مناسبی که افراد بتوانند در آن بیاموزند و آموخته های خود را ارزیابی کنند و نواقص آن را بر طرف سازند می تواند اولین و مهمترین گام در این راستا باشد. بسیاری از مطالعات درباره یادگیری سازمانی نشان می دهد که یادگیری سازمانی تاثیر مثبتی بر نوآوری در سازمانها دارد. چرا که یادگیری سازمانی از خلاقیت و نوآوری حمایت میکند، منجر به خلق دانش و ایده های جدید می شود و توانایی درک و به کارگیری آنها را افزایش میدهد.
به منظور سنجش و ارزیابی یادگیری سازمانی می توان از پرسشنامه ای که فراهم شده است استفاده کرد. این پرسشنامه دارای ۱۳ گویه میباشد که از منبع معتبر دابنی (۲۰۰۸) استخراج شدهاند و روایی و پایایی آن در مطالعه ای در سال ۱۳۸۸ مورد تأیید قرار گرفتهاند.
