طبق تعریف ولفگانگ و گلیکمن (۱۹۸۶) مدیریت کلاس ، کلیه تلاشهای معلم برای سرپرستی فعالیتهای کلاسی است که شامل آموزش، تعاملات اجتماعی و رفتار دانش آموزان است. مارتین و ین، مدیریت کلاس را به عنوان چتری بر فعالیتهای کلاسی توصیف می کنند که به وجود آورنده جو اجتماعی – روانشناختی کلاس است و دارای سه جنبه است: مدیریت آموزش، مدیریت افراد و مدیریت رفتار است. به عقیده ولفگانگ، معلمان براساس عقایدشان درباره رشد و یادگیری بچه ها، الگوی رفتاری خود را در مدیریت کلاس شکل می دهند که هر الگو یا سبک رفتاری می تواند اثرات متفاوتی بر رشد دانش آموزان به جای گذارد.
جهت سنجش سبک های مدیریت کلاس می توان از پرسشنامه محقق ساخته ای استفاده کرد که براساس چارچوب نظری ولفگانگ و گلیکمن و با الگوگیری از پرسشنامه باورهای معلمان در خصوص کنترل کلاس (ABCC) از مارتین و همکاران (۱۹۹۸) و توسط امیر یزدی و عالی (۱۳۸۷) طراحی شده است. پرسشنامه (ABCC) به سنجش باورهای معلم درباره کنترل کلاس بر مبنای سه رویکرد (مداخله گرا، تعاملی و غیر مداخله گرا) می پردازد. پرسشنامه دارای ۲۵ گویه در سه مقیاس (مدیریت رفتار، افراد و آموزش) است. نحوه پاسخگویی به پرسشنامه به روش خود-گزارش دهی است.