به منظور بررسی مهارت های ارتباطی افراد می توان از پرسشنامه مهارتهای ارتباطی که توسط کویین دام در سال ۲۰۰۴ تهیه شده است، استفاده کرد. این پرسشنامه برای سنجش مهارت های ارتباطی بزرگسالان ابداع شده است دارای ۳۴ گویه است که مهارت های ارتباطی را شامل پنج زیر مقیاس توانایی دریافت یا درک پیامهای کلامی و غیر کلامی، نظم دهی به هیجانها، مهارت گوش دادن، بینش نسبت به فرایند ارتباط و قاطعیت ارتباطی توصیف می کند. برای تکمیل آن پاسخگو باید هرگویه را بخواند و سپس میزان انطباق وضعیت فعلی خود را با محتوای آن برروی یک طیف لیکرت پنج درجه ای از هرگز تا همیشه مشخص می کند. روایی و پایایی این پرسشنامه در دو مطالعه در سال های ۱۳۸۴ و ۱۳۸۵ مورد تأیید قرار گرفته است.
