تحقیقات اخیر نشان داده که انسجام تیمی بالا بر عملکرد تیم ها تأثیر می گذارد و سبب میشود که نسبت به تیم های با انسجام کمتر نتایج بهتری را کسب کنند. انسجام تیمی یکی از عوامل تأثیرگذار و تعیین کننده در موفقیت تیم است و موفقیت در ورزش های گروهی زمانی حاصل می شود که اعضای تیم به شیوه ای مؤثر و هماهنگ با یکدیگر کار کنند. در حوزه مدیریت ورزشی، تلاش برای دستیابی به گروهی متعهد و متشکل از افرادی که برای رسیدن به هدف مشترک فعالیت میکنند، بیش از پیش مورد نیاز است. روانشناسان ورزش معتقدند که تعیین هدف مشترکی که بتواند تلاش های گروه را برای رسیدن به آن متمرکز کند، برای دستیابی به موفقیت جنبه حیاتی دارد.
به منظور سنجش انسجام تیمی می توان از پرسشنامه انسجام تیمی یا محیط گروهی که توسط کارون و همکاران (۱۹۹۸) توسعه داده شده است و شامل هجده سؤال و چهار بعد کشش به سوی تکلیف گروه، کشش اجتماعی به گروه، یکپارچگی تکلیف و یکپارچگی اجتماعی می باشد. روایی و پایایی این پرسشنامه در پژوهشی در سال ۱۳۹۳ تأیید شده است.
