اگر چه نظریه پردازان، تعهد سازمانی، رضایت شغلی یا عدم رضایت شغلی را به عنوان پیش بینی کننده ها یا عوامل اظهارنظر و سکوت بیان می کنند ولی برعکس ماریسون و میلیکن بر این متغیرها به عنوان پیامدهای سکوت سازمانی تأکید دارند. ماریسون و میلیکن نشان میدهند که سکوت سازمانی منجر به ناهماهنگی شناختی در میان سایر متغیرها شده، بنابراین انگیزش، رضایت و تعهد پایینتری در پی خواهد داشت. خصوصاً گواه نیرومندی در حمایت از عکس العمل منفی مدیران عالی و سرپرستان ارشد برای بازخورد منفی وجود دارد که مانع از آن شده یا آن را به تأخیر انداخته و یا تحریف می کند.
به منظور بررسی جو سکوت سازمانی می توان از پرسشنامه ای که فراهم شده است استفاده کرد. این پرسشنامه دارای ۱۵ گویه و ابعاد نگرش مدیریت ارشد به سکوت، نگرش سرپرستان به سکوت و فرصت های ارتباطاتی می باشد که از پژوهش معتبر ماریا واکولا و بورادوس دیمیتریس (۲۰۰۵) استخراج شده‌اند و روایی و پایایی آن در دو مطالعه در سال های ۱۳۸۹ و ۱۳۹۰ مورد تأیید قرار گرفته است.
