حل مسئله اجتماعی: به حل مسئله در شرایط طبیعی اشاره دارد و به عنوان فرایند رفتاری- شناختی است که فرد از طریق آن تلاش می کند که راه های تطبیقی یا مؤثر رویارویی با موقعیت های پیش آمده زندگی روزمره را کشف یا تعیین کند. در جوامع امروز بیش از هر چیز دیگر بر مهارت های اجتماعی تأکید می شود، حل مسئله یکی از این مهارت ها می باشد، افرادی که در ارتباط با دیگران برای رسیدن به اهداف خود و حل مسائل پیشینه رفتاری جامعه پسند دارند، بعید است به روش های نامعقول روی آورند. توانایی حل مسئله و حل مسئله اجتماعی یک مهارت حیاتی در زندگی، در عصر حاضر است. این مهارت در ارتقاء بهداشت روانی مؤثر است، در عین حال ناتوانی در حل مسئله اجتماعی با بعضی از مشکلات عاطفی مرتبط است.
به منظور اندازه گیری مهارت افراد در حل مسئله اجتماعی می توان از پرسشنامه ای که فراهم شده است استفاده کرد. این پرسشنامه دارای ۲۵ گویه و ابعاد جهت گیری مثبت به مسئله (PPO)، جهت گیری منفی به مسئله (NPO)، حل مسئله منطقی (RPS)، سبک تکانشی/ بی احتیاط، سبک اجتنابی می‌باشد که از پژوهش معتبر دزوریلا و همکاران (۲۰۰۲) استخراج شده‌اند. روایی و پایایی این پرسشنامه در مطالعه ای در سال ۱۳۸۹ مورد تأیید قرار گرفته است.
