خودکارآمدی کارآفرینانه باور فرد به این‌که ظرفیت و توانایی این را دارد که به‌طور موفقیت آمیز وظایف و نقش‌های یک کارآفرین را ایفا کند، باور این‌که فرد توانایی انجام وظیفه‌ای را دارد و باور فرد به این‌که می‌تواند به‌طور مفید از این مهارت‌ها برای دستیابی به هدف مورد نظر استفاده کند.
به منظور سنجش خودکارآمدی کارآفرینانه می توان از پرسشنامه ای که توسط دی نابل و همکاران (۱۹۹۹) طراحی شده است، استفاده کرد. این پرسشنامه شامل بیست و یک ( ۲۱) سوال و ابعاد مهارت شناخت فرصت‌ها، مهارت ایجاد محیط نوآورانه، مهارت توسعه منابع انسانی، مهارت ایجاد رابطه با سرمایه‌گذاران، مهارت رویارویی با چالش‌های غیر منتظره و مهارت شناسایی هدف اصلی می‌باشد. روایی و پایایی این پرسشنامه درمطالعه ای در سال ۱۳۹۱ مورد تأیید قرار گرفته است.
