رضایت شغلی کارکنان: رضایت شغلی عبارت است از حدی از احساسات و نگرش های مثبت که افراد نسبت به شغل خود دارا می باشند. به عبارت دیگر رضایتی (به مفهوم لذت روحی ناشی از ارضای نیازها و تمایلات و امیدها) که فرد از کار خود به دست می آورد. مطالعه رضایت شغلی از دو بعد حائز اهمیت است: نخست از جنبه انسانی که شایسته است با کارکنان به صورت منصفانه و با احترام رفتار گردد و دوم، از جنبه رفتاری که توجه به رضایت شغلی می تواند رفتار کارکنان را به گونه ای هدایت نماید که بر کارکرد کارکنان و اهداف سازمانی تأثیر بگذارد و به بروز رفتارهای مثبت از طرف آنها منجر گردد. رضایت شغلی کارکنان یک سازمان به عنوان یک انرژی ذخیره ای بالقوه می باشد که در موقع مناسب آزاد می گردد. الوی گاربو و مونت مارگوت تعریفی دیگر از رضایت شغلی ارائه می دهند: از نقطه نظر آنان، رضایت شغلی ارزیابی فرد است نسبت به تجربه ی گذشته و اینکه انتخاب همین شغل در آینده نیز بهترین گزینه است.
به منظور سنجش و ارزیابی رضایت شغلی کارکنان می توان از پرسشنامه ای که فراهم شده است استفاده کرد. این پرسشنامه دارای ۵ گویه می‌باشد که از پژوهش معتبر سورولیا و رای (۲۰۱۷) استخراج شده‌اند. روایی و پایایی این پرسشنامه در مطالعه ای در سال ۱۳۹۸ مورد تأیید قرار گرفته است.
