سبک های تصمیم گیری: روو و میسون (۱۹۸۷) معتقدند که سبک تصمیم گیری یک فرآیند شناختی است که مشخص می کند چگونه یک فرد یک مشکل را حل می کند و از اطلاعات موجود برای تصمیم گیری استفاده می کند. سبک تصمیم گیری شیوه روشمند در نظر گرفته می شود که مدیران بر اساس آن به تصمیم گیری و حل مشکلات می پردازند. سبک تصمیم گیری، الگوی فردی تفسیر و پاسخ به تکالیف تصمیم گیری است. به واسطه این سبک هاست که درک تصمیم های متفاوت افراد در موقعیت های یکسان امکان پذیر می شود. سبک-تصمیم گیری افراد بیانگر الگوی عادتی است که آنها در هنگام تصمیم گیری مورد استفاده قرار می دهند. به عبارت دیگر سبک تصمیم گیری هر فرد رویکرد شخصیتی او در درک و واکنش به وظیفه تصمیم گیری خود است. سبک تصمیم گیری هر فرد، رویکرد شخصیتی او در درک و واکنش به وظیفه تصمیم گیری خود است.
به منظور سنجش و ارزیابی سبک های تصمیم گیری مدیران می توان از پرسشنامه ای که فراهم شده است استفاده کرد. این پرسشنامه دارای ۱۲ گویه و سبک های چهارگانه تصمیم گیری دستوری، تحلیلی، مفهومی و رفتاری می‌باشد که از پژوهش معتبر امزات و ادریس (۲۰۱۲) استخراج شده‌اند. روایی و پایایی این پرسشنامه در مطالعه ای در سال ۱۳۹۷ مورد تأیید قرار گرفته است.
