سرمایۀ اجتماعی دربرگیرندۀ روابطی بین مردم است که بهنوعی کنش را تسهیل می‌کنند. این سرمایه تا حدی ناملموس است؛ زیرا دربرگیرندۀ روابط شخصی است. سرمایۀ اجتماعی می‌‍تواند در سطح فردی و درون‌گروهی و همچنین در سطح بین‌گروهی کاربرد داشته باشد (کرومینا، ۲۰۰۶).
به منظور سنجش سرمایه اجتماعی می توان از پرسشنامه ای که فراهم شده است استفاده کرد. این پرسشنامه دارای ۳۶ گویه و ۸ حیطه میزان مشارکت اجتماعی، احساس اعتماد، روابط همسایگی، روابط با خانواده، ارزش زنده بودن، کارآیی اجتماعی، پذیرش تفاوت ها و نیز روابط کاری می‌باشد که از پژوهش معتبر اونیکس و بولن (۲۰۰۰) استخراج شده‌اند. روایی و پایایی این پرسشنامه در مطالعات متعددی در ایران (از جمله افتخاریان و همکاران (۱۳۹۵) و کوهی (۱۳۹۹)) مورد بررسی و تأیید قرار گرفته است.
