بر مبنای نظریه مبادله رهبر-پیرو، رهبران سبک مشابهی برای رفتار با زیر دستان خود به کار نمی گیرند، بلکه با هر زیردست یک نوع رابطه با تبادل متفاوت برقرار می کنند. تبادل روابط عبارت است از: تبادلات مؤثر و دوجانبه ای که در طول زمان به رشد و توسعه روابط اجتماعی منجر می شود. مبادله رهبر- پیرو ریشه در نظریه نقش و تبادل اجتماعی دارد. گرائن و بین (۱۹۹۵) مبادله رهبر پیرو را کیفیت روابط پدیدار شده بین رهبر و پیرو در طول فرآیند نقش سازی میداند. نظریه نقش، سهم قابل توجهی در درک نقش رهبران و پیروان دارد. نظریه نقش، انتظارات یک سرپرست و میزانی که پیرو این انتظارات را برآورده می سازد، زمینه ارتباطی فرآیند مبادله را تشکیل می دهد.
به منظور سنجش و ارزیابی مبادله رهبر-پیرو می توان از پرسشنامه ای که فراهم شده است استفاده کرد. این پرسشنامه دارای ۱۱ گویه و ۴ خرده مقیاس احساسات، وفاداری، همکاری و احترام به تخصص می‌باشد که از پژوهش معتبر لیدن و ماسلین (۱۹۹۸) استخراج شده‌اند. روایی و پایایی این پرسشنامه در دو مطالعه در سال ۱۳۹۲ مورد تأیید قرار گرفته است.
