برای بقا در محیط رقابتی و تغییر پذیر بازارهای جهانی قرن بیست و یک، سازمان می بایست مراوده رهبر – پیرو را درک نماید و اینکه آن چگونه به بقا و قابلیت سودآوری سازمانی کمک می کند. مدل مراوده رهبر – پیرو بخاطر اینکه بر روابط دو تایی تاکید می کند یک مدل رهبری متفاوت از سایر مدل های رهبری است که در گذشته مدل ارتباط عمودی دو تایی” نامیده می شد و در دهه ۱۹۷۰ به وسیله دو نفر از محققان به نام های جرج گراین و فرد دانسر و ابداع شده است است. مراوده رهبر-پیرو به عنوان کیفیت مبادله روابط بین رهبر و هر یک از زیر دستانش تعریف می شود. با توجه به این تئوری رهبر کیفیت متفاوتی از روابط کاری با هر یک از زیر دستانش برقرار می کند. کیفیت پائین رابطه بعنوان رابطه‌ای که در پیروی از قوانین و قراردادهای استخدامی محدود است تعریف می شود. در مقابل، کیفیت بالای مراوده با رفتارهایی که فراتر از قراردادهای استخدامی است مشخص می شود.
به منظور سنجش و ارزیابی مراوده رهبر-پیرو می توان از پرسشنامه ای که فراهم شده است استفاده کرد. این پرسشنامه دارای ۷ گویه و دو نسخه جداگانه رهبر و پیرو می‌باشد که از پژوهش معتبر گرین و یول بین (۱۹۹۵) استخراج شده‌اند. روایی و پایایی این پرسشنامه در مطالعه ای در سال ۱۳۹۰ مورد تأیید قرار گرفته است.
