ابتکار فرایند غلبه بر شرایط اشفته سازمان با استفاده از اطلاعات در دسترس و ساختار آن ها تعریف می‌شود، ابتکار همچنین به مثابه هم گرایی عمدی و حقیقی فرایند طراحی و اجرای استراتژی تعریف می‌شود. برونو ایزنهارت (۱۹۹۸) اعتقاد دارند که در هر شرکت و صنعتی که تغییر برای چالش استراتژیک در آنها حیاتی است، ابتکار استراتژیک چیزی است که مدیران را قادر به تعدیل تغییرات به صورت مستمر و خلاق می‌سازد. ابتکار استراتژیک یعنی ایجاد و خلق پاسخ های جدید بدون برنامه ریزی قلبی و بدون اطمینان از پیامدهای آن؛ یعنی کسف ایده ای که عمل ما آن را خلق می‌کند.
به منظور سنجش ابتکار استراتژیک در سازمان می توان از پرسشنامه ابتکار استراتژیک که توسط باکار و همکاران (۲۰۱۵) طراحی و اعتباریابی شده است، استفاده کرد. این پرسشنامه شامل ۴ گویه بسته پاسخ بر اساس طیف پنج درجه ای لیکرت می‌باشد و در ایران توسط رستگار و همکاران (۱۳۹۸) اعتباریابی شده است.
