آموزش تجربه ای است مبتنی بر یادگیری و به منظور ایجاد تغییرات نسبتاً پایدار در فرد، تا او را قادر به انجام کار و بهبودبخشی توانایی ها، تغییر مهارتها، دانش، نگرش و رفتار اجتماعی شود. بنابراین آموزش به مفهوم تغییر دانش، نگرش و تعامل به همکاران است. آموزش مستلزم استفاده از برنامه های پیش بینی شده ای است که شایستگی های موجود در کارکنان را تقویت و موجب کسب دانش، مهارت و توانایی های لازم در فرد گردد، بگونه ای که بهبود عملکرد شغلی را تسهیل نماید. آموزش یکی از پیچیده‌ترین وظایف در هر سازمانی است که منجر به توانمندی نیروی انسانی موجود می‌گردد؛ آموزش، ضمن تضمین موفقیت نیروی انسانی، نیل به اهداف سازمانی با اثربخشی بیشتر را نیز موجب می‌گردد. بنابراین یکی از عواملی که تاثیر زیادی بر اثربخشی سازمانی دارد و می‌تواند در بهبود آن نقش مهمی را ایفا نماید، آموزش نیروی انسانی است.
به منظور بررسی اثرات آموزش های سازمانی می توان از پرسشنامه ای که فراهم شده است استفاده کرد. این پرسشنامه دارای ۱۰ گویه می‌باشد که از پژوهش معتبر والدک و لفاکیز (۲۰۰۷) استخراج شده‌اند. روایی و پایایی این پرسشنامه در مطالعه ای در سال ۱۳۹۴ مورد تأیید قرار گرفته است.
