امروزه، مفهوم ارزش ویژه برند که؛ یکی از مهم ترین مفاهیم بازاریابی محسوب میشود، برای نخستین بار در دههی ۱۹۸۰ شکل گرفت. ارزش ویژه برند بر مبنای کارمند را می توان به صورت تأثیر متمایزکننده دانش برند بر نحوه پاسخگویی کارمند به مدیریت داخلی برند تعریف کرد. در واقع هرگاه کارمند دارای دانش برند باشد به گونه ای که این دانش موجب رفتار مبنی بر برند مثبت و مولد و هماهنگ با هویت برند مربوطه از سوی کارمند شود، ارزش ویژه برند مبتنی بر کارمند شکل میگیرد. ارزش ویژه برند مبتنی بر کارمند که می توان آن را به عنوان اثر افتراقی دانش برند بر واکنش کارمند نسبت به محیط کارش تعریف کرد، نیازمند تفسیر هویت برند به شکلی است که در زمینه نقش و مسئولیت کارمندان معنیدار باشد. سازمانها بایستی به برند معنی و مفهوم بخشیده و امکان دیدن ارزش آن را برای مشتریان فرآهم آورند و به نوبه خود رفتارهای مصرفی مثبت را نشان دهند.
به منظور سنجش و ارزیابی ارزش ویژه برند کارمند محور می توان از پرسشنامه کینگ و گریس (۲۰۱۲) استفاده کرد. این پرسشنامه دارای ۱۱ گویه و سه بعد تأیید برند، پایبندی کارمندان به برند و رفتار سازگار با برند می باشد و با استفاده از طیف لیکرت پرسش های آن پاسخ داده می شوند. روایی و پایایی این ابزار در مطالعه ای در سال ۱۳۹۶ مورد تأیید قرار گرفته است.
