اختلال وسواس فکری – عملی (OCD)، با شیوع تقریبی ۵/۲ درصد، بعد از هراس ها، سوء مصرف مواد و افسردگی اساسی، چهارمین اختلال روان پزشکی به شمار می رود. این اختلال با اختلالات خلقی و اضطرابی هم ابتلایی دارد. شیوع اختلال وسواس فکری – عملی در سنین مختلف و ارتباط آن اختلالات روان پزشکی، این اختلال را در ردیف یکی از معضلات اصلی بهداشت روان در همه جوامع قرار داده است؛ که علت آن میتواند شیوه‌های غربالگری نامناسب، وجود علایم متنوع و ناهمگون، عدم تمایز این اختلال با سایر اختلالات (مانند اختلالات اضطرابی، خلق ی و عصب شناختی) و نیز گزارش نشدن علایم به علت احساس ترس و انزجار فرد از بیماری باشد.
به منظور سنجش میزان اختلال وسواس فکری و عملی می توان از پرسشنامه استاندارد پادوآ (PPI) اصلاحی دانشگاه ایالتی واشنگتن استفاده کرد. این پرسشنامه دارای ۳۹ گویه و ابعاد وسواس های آلودگی، اجبارهای شست و شو، اجبارهای نظم و ترتیب، اجبارهای وارسی، افکار وسواسی آسیب به خود و دیگران، افکار وسواسی خشونت، تکانه های وسواسی آسیب به خود و دیگران و تکانه های وسواسی دزدی می‌باشد. روایی و پایایی این پرسشنامه در مطالعه ای در سال ۱۳۸۹ مورد تأیید قرار گرفته است.
