بسیاری از محققان معتقدند اعتماد به طور کلی اطمینان و خوش بینی نسبت به وقوع حوادث، یا اطمینان داشتن به دیگران بدون وجود دلایل اجباری است. در حقیقت اعتماد، باور ما به این امر است که دیگران همان کاری را انجام می دهند که ما از آن ها انتظار داریم، بدون اینکه آن ها تحت نظارت باشند. به طور خلاصه، اعتماد به معنی اعتقاداتی است که افراد در مورد رفتار آینده گروه مقابل دارند. هرچه گروه الف، اعتقاد بیشتری داشته باشد که گروه ب در روابط به تعهداتش عمل میکند (که این امر نشاندهنده حسن نیت و صلاحیت گروه ب است)، گروه الف به گروه ب، اعتماد بیشتری خواهد کرد.
برای سنجش اعتماد سازمانی می توان از پرسشنامه الونن و همکاران (۲۰۰۸) استفاده کرد، این پرسشنامه سه بعد اعتماد عمودی، افقی و نهادی را با استفاده از ۴۹ گویه می سنجد. روایی و پایایی این پرسشنامه در پژوهشی در سال ۱۳۹۱ مورد تأیید قرار گرفته است.
