افسردگی اضطراب تنیدگی: اضطراب حالتی است که با احساس وحشت مشخص می شود و با علائم جسمی و تحریف های ادراکی و شناختی همراه است و نیز اضطراب عبارت است از واکنش فرد در مقابل یک موقعیت استرس زا، یعنی موقعیتی که بر اثر بالا گرفتن تحریکات اعم از برونی و درونی ایجاد شده و فرد در مهار کردن آنها ناتوان است. اضطراب یک احساس منتشر، بسیار ناخوشایند واغلب مبهم دلواپسی است که با یک یا چند تا از احساس های جسمی همراه می گردد. مثل احساس خالی شدن سر دل، تنگی قفسه ی سینه، تپش قلب، تعدیق، سر درد، یا میل جبری ناگهانی برای دفع ادرار. بی قراری و میل برای حرکت نیز از علائم شایع است. اضطراب یک علامت هشدار دهنده است، خبر از خطری قریب الوقوع می دهد و شخص را برای مقابله با تهدید آماده می سازد. ترس، علامت هشدار دهنده مشابه از اضطراب با خصوصیات زیر تفکیک می شود: ترس واکنش به تهدیدی معلوم، خارجی، قطعی واز نظر منشأ بدون تعارض است. اضطراب، واکنش در مقابل خطری نامعلوم، درونی، مبهم واز نظر منشأ همراه با تعارض است. تفکیک بین ترس واضطراب به طور اتفاقی صورت گرفته است. مترجمین اولیه در آثار فرود کلمه آلمانی را که به معنی ترس است، اضطراب ترجمه کردند. فرود خود معمولا این تفکیک را که اضطراب با موضوع سرکوب شده ونا خود آگاه وترس با موضوع معلوم وخارجی مربوط است، نادیده گرفته است. به وضوح، ترس نیز ممکن است به موضوعی ناخودآگاه ،سرکوب شده ودرونی مربوط باشدکه به« شیئی» در دنیای خارج انتقال یافته است.
به منظور سنجش افسردگی اضطراب تنیدگی می توان از پرسشنامه ای که فراهم شده است استفاده کرد. این پرسشنامه دارای ۲۱ گویه و سه زیرمقیاس اضطراب، افسردگی و تنیدگی می‌باشد که از پژوهش معتبر لوی باند و لوی باند (۱۹۹۵) استخراج شده‌اند. روایی و پایایی این پرسشنامه در دو مطالعه در سال های ۱۳۸۴ و ۱۳۸۹ مورد تأیید قرار گرفته است.
