مبحث اساسی که درادبیات بازارگرایی و عملکرد صادراتی می بایست مورد بررسی قرار گیرد، مفهوم انعطاف پذیری استراتژیک است. هدف کلیدی تحقیقات عملکرد صادراتی شناسایی و ارزیابی اهمیت پیشرانه های عملکرد صادراتی است. انعطاف پذیری استراتژیک یکی از پیشرانه ها و پیش زمینه های اساسی در این مورد است، چرا که در ادبیات موضوع انعطاف پذیری استراتژیک شکل دهنده عملکرد بین المللی شرکت می باشد (بروثر و همکاران، ۱۹۹۵). تحقیقات دیگری نشان می دهد که انعطاف پذیری استراتژیک و توسعه بازار صادرات هردو نقش اساسی در تعیین عملکرد سازمانی ایفا می کنند (البرزی، ۱۳۹۳). وهردوی آنها برای موفقیت تجاری الزامی هستند. انعطاف پذیری استراتژیک در ادبیات موضوع چنین تعریف شده است: توانایی شرکت برای انطباق و پاسخگویی به تغییرات محیطی و یاتوانایی سازمانی برای مدیریت اقتصادی وسیاسی ریسک ها با پاسخگویی بلادرنگ به تهدیدات و فرصت های بازار. تحقیقات نشان میدهد برای دستیابی به انعطاف پذیری استراتژیک فعالیتهای آتی (ایجادگزینه های واقعی برای شرکت) صادرکنندگان میتوانند در ساختار صادرات و استراتژیهای صادرات سرمایهگذاری کنند و سیستم قابلیتهای هماهنگ صادرات را ایجادکنند (سانچز، ۱۹۹۵).
به منظور بررسی انعطاف پذیری استراتژیک شرکت ها می توان از پرسشنامه ای که فراهم شده است استفاده کرد. این پرسشنامه دارای ۱۵ گویه و سه بعد توسعه بازار، هماهنگی، انعطاف پذیری تصمیم گیری می‌باشد که از پژوهش معتبر سانچز (۱۹۹۵) استخراج شده‌اند. روایی و پایایی این پرسشنامه در مطالعه ای در سال ۱۳۹۳ مورد تأیید قرار گرفته است. توجه داشته باشید که در اکثر سایت های فروش پرسشنامه سال مربوط به منبع این پرسشنامه ۲۰۰۵ قید شده است در حالی که منبع اصلی و صحیح مربوط به سال ۱۹۹۵ می باشد.
