انگیزه پیشرفت عبارت است از سائقی برای پیشی گرفتن از دیگران، دستیابی به پیشرفت با توجه به ملاکهای شخص و تلاش برای کسب موفقیت (اسیوند، حسینپور و کنگرانی فراهانی، ۱۳۹۱). انگیزه، قلب یادگیری و مهمترین شرط یادگیری است. همچنین مایه ی جنبش انسان و عامل آغاز کننده، راهنما و نگهدارنده ی رفتار، تا زمان دستیابی به هدف مطلوب نیز می باشد. یکی از متغیرهای تأثیرگذار بر انگیزهی دانش آموزان انگیزه پیشرفت است که عبارت است از، گرایش کلی به تلاش کردن برای موفقیت و انتخاب فعالیتهای موفقیت/ شکست هدف گرا است (اسلاوین، ۲۰۰۶؛ ترجمه یحیی سیدمحمدی، ۱۳۸۵). از دیدگاه نوتا و سریسا (۲۰۰۳) این آموزش در مورد دانش آموزان نامصمم و ناتوان در تصمیم گیری تحصیلی نیز موثر است. زیرا ابراز وجود کردن، توانایی دانش آموزان را برای جمع آوری اطلاعات مهم به منظور تصمیم گیری بهبود می بخشد و تمایل آنها را برای کسب اهداف حرف های نیرومند می سازد.
انگیزه پیشرفت (نیاز به موفقیت) یکی از نیازهایی است که مک کلند (۱۹۸۵) آن را عامل عمده در عملکرد انسان می‌داند. مطالعات مک کلند نشان می‌دهد که افراد با انگیزه پیشرفت بالا نسبت به کسانی که نیاز موفقیت در آنها متوسط یا پایین است، از عملکرد بهتری برخوردار می‌باشند (محمد نژاد و برغول، ۱۳۸۷).
به منظور سنجش انگیزه پیشرفت می توان از پرسشنامه ای که فراهم شده است استفاده کرد. این پرسشنامه دارای ۲۳ گویه و چهار بعد سوگیری کار، تسلط، رقابت جویی و بی علاقگی شخصی می‌باشد که از پژوهش معتبر هلم ریچ و اسپنس (۱۹۷۷) استخراج شده‌اند. روایی و پایایی این پرسشنامه در دو مطالعه در سال ۱۳۷۸ مورد تأیید قرار گرفته است.
