بیشتر مشتری ها در هنگام خرید، تعدادی از برندها را بر دیگران ترجیح می دهند. هدف هر شرکت در ایجاد ترجیح نخست آن است که برندش در میان برندهای ترجیح داده شده قرار گیرد و سپس تلاش می کند تا از میان برندهای ترجیح داده شده به عنوان نخستین ترجیح انتخاب گردد. مشتری برند خاصی را ترجیح می دهد زیرا ارزیابی منفعتی که آن برند همراه دارد احساس بهتری نسبت به برند ایجاد می کند و به هنگام استفاده رضایتمندی بیشتری کسب می نماید. به دلیل اینگونه ترجیحات مصرف کننده برند می تواند قیمت بالاتری دریافت نماید و همچنین برنامه های بازاریابی کارامدی را راه اندازی نماید. ترجیح برند به شدت با انتخاب برند که می تواند بر تصمیم گیری مشتری و اثر گذاشته و خربد برند را فعال کند، در ارتباط است. ترجیح برند را میتوان به عنوان تمایلات رفتاری، آگاهانه و ذهنی تعریف کرد که بر میل مشتری نسبت به یک برند اثر می گذارد. درک ترجیحات برند مشتری ها، مناسب ترین و موفق ترین استراتژی های بازاریابی را دیکته می کند.
به منظور سنجش و ارزیابی ترجیح برند می توان از پرسشنامه ای که فراهم شده است استفاده کرد. این پرسشنامه دارای ۴ گویه می‌باشد که از پژوهش معتبر چن و چانگ (۲۰۰۸) استخراج شده‌اند. روایی و پایایی این پرسشنامه در مطالعه ای در سال ۱۳۹۷ مورد تأیید قرار گرفته است.
