تسهیم دانش عبارت است از مجموعه رفتارهایی که شامل تبادل دانش و اطلاعات وکمک کردن به دیگران در این خصوص است. تسهیم دانش، شبیه رفتارهای شهروند سازمانی است که به طور اختیاری و داوطلبانه در سازمانها انجام میشود. یکی از شیوه های اندازهگیری مدیریت دانش، توسط میزان تسهیم دانش (شامل دانش آشکار و ضمنی) است که در سازمانها انجام میشود.
به منظور بررسی تسهیم دانش می توان از پرسشنامه ای که فراهم شده است استفاده کرد. این پرسشنامه دارای ۱۰ گویه و ابعاد اهدای دانش و جمع آوری دانش می‌باشد که از پژوهش لیائو و همکاران (۲۰۰۷) استخراج شده‌اند و روایی و پایایی آن در مطالعه ای در سال ۱۳۹۱ مورد تأیید قرار گرفته است.
