همانند بسیاری تصمیم ها در مورد محصولات مصرفی، برای انتخاب مقصد گردشگری و تصمیم گیری های در محل مانند انتخاب مکان های اسکان، حمل و نقل، فعالیت ها و گردش ها، کسب اطلاعات ضروری است. کرستتر و چو (۲۰۰۴) فرآیندی سه مرحله ای را برای جست و جوی اطلاعات مطرح کردند، شامل نیاز برای سفر تفریحی (شناخت مسئله)، جست وجوی اطلاعات برای یک مقصد و انتخاب های مرتبط و ارزیابی گزینه های انتخابی مقصد. شناسایی نیاز یا مسئله مرحله اول فرایند جست وجوست که به لحاظ نظری رفتار جست وجوی اطلاعات افراد را هدایت می کند و بر اساس دانش جمع آوری شده از تجربیات گذشته یا ذهنیات قبلی است. افرادی که با این سطح دانش (دانش گذشته خود) ارضا نمی شوند، به جست وجوی بیرونی برای کسب اطلاعات جدید می پردازند. جست و جوی اطلاعات، برانگیخته شدن برای فعال سازی دانش ذخیره شده در ذهن (جست و جوی درونی) یا کسب اطلاعات از محیط (جست وجوی بیرونی) است. هنگامی که جست وجوی درونی اطلاعات کافی را برای تصمیم سفر فراهم می آورد، نیازی به جست وجوی بیرونی احساس نمی شود.
به منظور سنجش و ارزیابی تصمیم به سفر می توان از پرسشنامه ۵ گویه ای جلیلوند و سمیعی (۲۰۱۲) استفاده کرد.روایی و پایایی این پرسشنامه در پژوهشی در سال ۱۳۹۲ مورد تأیید قرار گرفته است.
