مصرف کنندگان تداعی معناهای مختلفی درباره یک کسب و کار در ذهن دارند. تداعی معناها در زمینه فروشگاه های خرده فروشی، به تصویر فروشگاه در چارچوب ذهنی خریداران اطلاق می شود. این دیدگاه تأکید میکند که مصرف کنندگان درباره فروشگاه عقاید مبتنی بر واقعیت را در ذهن نگهداری کرده و نسبت به آن عقاید احساس اطمینان می کنند. مارتینو (۱۹۵۸) مفهوم «تصویر فروشگاه» را معرفی کرد و آن را روشی دانست که ذهن خریدار فروشگاه را تا اندازهای با ویژگی های کارکردی اش و تا اندازه ای هم از طریق فضای ویژگی های روانشناسانه‌اش مجسم میکند. لیندکوئیست اضافه کرد که تعریف مارتینو از ویژگیهای کارکردی و روانشناسانه، همه با هم کاربرد دارند؛ به این معنا که همه این ویژگی ها بیشتر از یک جنبه کاربرد دارند و مشتری این ابعاد روانشناسی و کارکردی را برای شکل دادن تصویر فروشگاه به کار می برد. از سوی دیگر جیمز و همکاران (۱۹۷۶)، تصویر فروشگاه را «مجموعه ای از صفات مبتنی بر ارزیابی ویژگیهای فروشگاه که مشتری آن را مهم فرض می کند»، تعریف کردند. از دید گریوال و همکاران (۱۹۹۸) نیز، محیط مصرفی فروشگاه، سطح خدمات و کیفیت محصول، تصویر فروشگاه نامیده میشوند. بنابراین تصویر فروشگاه را میتوان دیدگاه کلی به یک فروشگاه و ایجاد یک سری تصاویر ذهنی و احساسات در مشتری شرح داد. برای خرده فروش، ایجاد یک تصویر فروشگاه قدرتمند از طریق کالا، خدمات و فضای خرید و شهرت، شانس ایجادکردن یک پیام خاص، برتری در رقابت و به یادماندن را فراهم می کند. در تعاریف دانشمندان از تصویر فروشگاه اختلافهایی را مشاهده میکنیم، اما می‌توانیم بگوییم که تصویر فروشگاه نگرش کلی مشتری از فروشگاه است. نگرشهای مشتری، شامل موارد مختلفی است و هر فروشگاه جایگاه خاصی در ذهن مشتری دارد.
به منظور سنجش تصویر فروشگاه می توان از پرسشنامه ۲۷ سوالی پژوهش یو و چانگ (۲۰۰۵) استفاده کرد. این پرسشنامه شامل محصولات، ترفیعات، تسهیلات، خدمات و جو فروشگاه می باشد. روایی و پایایی این پرسشنامه در سال ۱۳۹۴ مورد تأیید قرار گرفته است.
