تعارض سازمانی: تعارض به عنوان یک فرم از ناهنجاری شدید درون فرد یا بین افراد و یا بین دو یا چند گروه که بر اساس اهداف، نیازها، خواسته ها، تمایلات، ارزش ها و باورهای ناسازگار بوجود آید تعریف می شود (هاونگا، ۲۰۰۸). در جوامع امروزی تعارض موضوعی است که اندیشه انسان را بیش از هر مسئله دیگری به خود مشغول کرده است و این امر در همه سازمانها به صورت های گوناگونی مانند تعارض بین رئیس و مرئوس، کارفرما و کارگر، تعارض بین همکاران و حتی تعارض درونفردی وجود دارد. تفاوت های ادراکی، شخصیتی، اعتقادی، سیاسی و مانند آن از یک طرف و استنباط های مختلف در مورد هدف های فردی، سازمانی و جامعه از سوی دیگر، تعارضات گوناگونی را در محیط های دسته جمعی ایجاد می کند (مظفری و همکاران؛ ۱۳۹۱). هنگامی که تعارض موجب شکاف عمده در داخل سازمان می شود، به ناچار وقت و کوششی را که باید صرف بهره وری بیشتر نمود، باید برای حل تعارض به کار برد. وجود بیش از حد تعارض در سازمان های آموزشی باعث ناکامی در رسیدن به اهداف شخصی و سازمانی می شود که این به نوبه خود منجربه کاهش عملکرد و بهره وری است (فیضی و همکاران؛ ۱۳۹۰).
به منظور ارزیابی تعارض سازمانی می توان از پرسشنامه ای که فراهم شده است استفاده کرد. این پرسشنامه دارای ۲۲ گویه و سه بعد تعارض نقش، تعارض هدف و سرخوردگی می‌باشد که از پژوهش معتبر سلیمان (۲۰۰۳) استخراج شده‌اند. روایی و پایایی این پرسشنامه در مطالعه ای در سال ۱۳۹۳ مورد تأیید قرار گرفته است.
