خودکارآمدی: مادوکس (۲۰۰۰) بر این باور است که یکی از بهترین شیوه ها برای به دست آوردن یک تعریف دقیق و منسجم از خودکارآمدی این است که بگوییم این مفهوم چه فرقی با مفاهیم تا حدی شبیه و نزدیک به آن دارد. باورهای خودکارآمدی، پیش بینی ساده درباره رفتار نیست و با می خواهم انجام دهم کار ندارد، بلکه با اینکه می توانم انجام دهم سر و کار دارد. پاژره (۲۰۰۲، به نقل از نجیبی، ۱۳۹۶) معتقد است خودکارآمدی به عنوان رگه شخصیتی تعریف و ارزیابی نشده است، بلکه عبارت است از باورهای فرد در مورد توانایی انجام مهارت ها و توانایی ها برای دستیابی به هدف ها و پیشرفت طرحریزی شده در شرایط و موقعیت خاص. خودکارآمدی به باورهای افراد درباره قابلیت هایشان برای انجام تأثیرات دلخواه به واسطه اعمال شان گفته می شود.
به منظور سنجش و ارزیابی باورهای خودکارآمدی می توان از پرسشنامه ای که فراهم شده است استفاده کرد. این پرسشنامه دارای ۱۰ گویه می‌باشد که از پژوهش معتبر شوارز و جروسلم (۱۹۹۵) استخراج شده‌اند. روایی و پایایی این پرسشنامه در مطالعه ای در سال ۱۳۹۶ مورد تأیید قرار گرفته است.
