خود اتکایی: به عنوان یک باور تعریف می شود که در آن یک فرد دارای استعدادها و صلاحیت های مورد نیاز می باشد و می تواند رفتارهای مورد نیاز برای موفقیت کاری را به معرض نمایش بگذارد (کول کویت و همکاران، ۲۰۱۰). بر اساس مطالعات انجام شده یکی از مشهورترین تئوریها، که در مورد چگونگی پیش بینی و شرح رفتار کاربرد دارد، تئوری یادگیری (شناخت) اجتماعی بندورا است، که یکی از گسترده ترین تئوری های مورد استفاده در تغییر رفتار بوده و یک فرایند شناختی است که بر نقش اعتماد بنفس افراد نسبت به توانائیهایشان، در انجام رفتاری که از آنها خواسته شده، اشاره دارد، یکی از سازهای مهم آن خودکارآمدی است، که بندورا آن را قضاوت فرد در مورد توانائیهاش در مورد انجام یک عمل مشخص می داند و بر این اساس ، مطرح می شود که مردم احتمال بیشتری دارد رفتار بخصوصی را انجام دهند، وقتی اعتماد داشته باشند که توانایی انجام آن عمل را به طور موثر دارند (قربانی، ۱۳۹۳).
به منظور بررسی خود اتکایی در افراد می توان از پرسشنامه ای که فراهم شده است استفاده کرد. این پرسشنامه دارای ۱۵ گویه و ابعاد استقلال در فکر، استقلال در عمل، مسئولیت پذیری، آگاهی از ویژگی فردی خود و احساس شخصیت و هویت می‌باشد که از پژوهش معتبر پورخشنودی (۱۳۹۰) استخراج شده‌اند. روایی و پایایی این پرسشنامه تأیید شده است.
