بررسی میزان رضایت از تحصیل می‌تواند به عنوان شاخصی تاثیرگذار در بهینه سازی عملکرد دانشجویان مانند تعهد نسبت به اهداف دانشگاه، اتمام موفقیت آمیز تحصیل، سازگاری با دانشگاه و رضایت کلی از زندگی و میزان موفقیت دانشگاه ها باشد. رضایت از تحصیل عاملی اثرگذار در اندازه گیری کیفیت یادگیری و آموزش دانشجویان شناخته شده است (میکایئلی منیع، ۱۳۹۲؛ جوزف و همکاران، ۲۰۰۵). منظور از رضایت تحصیلی میزان لذت و خشنودی فرد از نقش و تجربیات خود به عنوان دانشجوست (میکایئلی منیع، ۱۳۹۱). رضایت از تحصیل یک حالت عاطفی است که در نتیجه رضایت از وضعیت موجود ایجاد شده در محیط و وضعیت شخصی دانشجو ایجاد می‌شود (داداش پور، ۱۳۹۲).
به منظور سنجش رضایت از تحصیل می توان از پرسشنامه ای که فراهم شده است استفاده کرد. این پرسشنامه دارای ۳۰ گویه و ابعاد رضایت از مدرسه یا دانشگاه، رضایت از رشته تحصیلی، نگرش نسبت به تحصیل و رضایت از رفتار اساتید می‌باشد که از پژوهش معتبر احمدی (۱۳۸۸) استخراج شده‌اند. روایی و پایایی این پرسشنامه در مطالعه ای در سال ۱۳۹۰ مورد تأیید قرار گرفته است
