رفتار شهروندی سازمانی: عبارت است از رفتاری فردی و داوطلبانه، که مستقیماً به وسیله سیستم های رسمی پاداش در سازمان طراحی نشده است، اما با این وجود باعث ارتقای اثر بخشی و کارایی عملکرد سازمان می شود. به عنوان مثال یک کارگر ممکن است نیازی به اضافه کاری و تا دیر وقت در محل کار ماندن نداشته باشد، اما با وجود این برای بهبود امور جاری و تسهیل شدن جریان کاری سازمان، بیشتر از ساعت کاری رسمی خود در سازمان می‌‌ماند و به دیگران کمک میکند (پی لی و هنگ یی ،۲۰۱۲). ارگان اظهار میکند که: رفتار شهروندی سازمانی، رفتاری فردی و داوطلبانه است که مستقیماً به وسیله سیستم های رسمی پاداش در سازمان طراحی نشده است، اما با این وجود باعث ارتقای اثربخشی و کارایی عملکرد سازمان می‌شود. بنا بر آنچه اپل بام و همکاران (۲۰۰۴) در پژوهش های خود مطرح ساختند؛ رفتار شهروندی سازمانی مجموعه ای از رفتارهای داوطلبانه و اختیاری است، که بخشی از وظایف رسمی فرد نبوده، اما با این وجود توسط وی انجام شده و باعث بهبود مؤثر وظایف و نقش های سازمان می‌شود (اسلامی و سیار، ۱۳۸۷).
به منظور سنجش و ارزیابی رفتار شهروندی سازمانی می توان از پرسشنامه ای که فراهم شده است استفاده کرد. این پرسشنامه دارای ۱۳ گویه و سه بعد رفتارهای کمکی، آداب اجتماعی، جوانمردی می‌باشد که از پژوهش معتبر هیل (۲۰۰۲) استخراج شده‌اند. روایی و پایایی این پرسشنامه در مطالعه ای در سال ۱۳۹۳ مورد تأیید قرار گرفته است.
