میبی و همکاران (۲۰۱۲) رهبری دانش را اینگونه تعریف نموده اند: هر نگرش یا عملی (گروهی یا فردی و عینی و ضمنی) که دانش جدید و با اهمیت را در روش هایی که نهایتاً موجب تفکر و پیامدهای جمعی می شود، تهییج میکند تا خلق، تسهیم و مورد استفاده قرار گیرد.
به منظور بررسی وجود رهبری دانشی در سازمان می توان از پرسشنامه ای که فراهم شده است استفاده کرد. این پرسشنامه دارای ۲۶ گویه و ابعاد گرایش یادگیری، جو حمایتی یادگیری و حمایت از فرایند یادگیری فردی و گروهی می باشد که از پژوهش معتبر ویتالا (۲۰۰۴) استخراج شده‌اند و روایی و پایایی آنها در مطالعه ای در سال ۱۳۹۵ مورد تأیید قرار گرفته است.
