میبی و همکاران (۲۰۱۲) رهبری دانش را اینگونه تعریف نموده اند: هر نگرش یا عملی (گروهی یا فردی و عینی و ضمنی) که دانش جدید و با اهمیت را در روش هایی که نهایتاً موجب تفکر و پیامدهای جمعی می شود، تهییج میکند تا خلق، تسهیم و مورد استفاده قرار گیرد.
به منظور بررسی وجود رهبری دانشی در سازمان می توان از پرسشنامه ای که فراهم شده است استفاده کرد. این پرسشنامه دارای ۲۸ گویه و ابعاد جهت‌یابی یادگیری، ایجاد فضای حمایت از یادگیری، حمایت از فرایند یادگیری در سطح فردی و گروهی و عمل در نقش الگو (الگو بودن) می باشد که از پژوهش معتبر ویتالا (۲۰۰۴) استخراج شده‌اند و روایی و پایایی آن در پژوهشی در سال ۱۳۹۵ مورد تأیید قرار گرفته است.
