رهبری زهرآگین سبکی از رهبری است که در آن رهبر با توجه به رفتار منفی و ویژگی های فردی مخربی که دارد، آسیب طولانی مدت و جدی به طور مستقیم به پیروان خود و به طور غیر مستقیم به سازمان تحمیل می کند (لیپمن، ۲۰۰۶). این اصطلاح نخستین بار در یک دسته بندی سه گانه از رهبری توسط مارسیا لین ارائه شد. از نظر وی رهبران یا مناسب و قابل اعتمادند؛ یا سمی یا بین این دو (ویکر، ۱۹۹۶). تعاریف مختلفی از رهبری زهرآگین به زعم صاحب نظران وجود دارد.

به منظور بررسی رهبری زهرآگین می توان از پرسشنامه ای که فراهم شده است استفاده کرد. این پرسشنامه دارای ۲۸ گویه و ۵ بعد سرپرستی توهین آمیز، رهبری خودکامه، خودشیفتگی، جاه طلبی و غیر قابل پیش بینی بودن می‌باشد که از پژوهش معتبر اشمیت (۲۰۰۸) استخراج شده‌اند. روایی و پایایی این پرسشنامه در مطالعه ای در سال ۱۳۹۴ مورد تأیید قرار گرفته است.