در تغییرات سریع و حساس دنیای امروز، عامل اعتماد از مهم ترین شروط موفقیت رهبران و سازمان ها می باشد، زیرا یکی از عوامل تعیین کننده ای که رابطه ای قوی با کیفیت و نوع نگرش ها، انگیزه ها و عملکرد کارکنان دارد، میزان اعتماد کارکنان نسبت به رهبر سازمان و قابل اعتماد یافتن وی از دیدگاه آنان می باشد. شواهد زیادی مبنی بر بروز بحران در تقریبأ تمام بخش های زندگی حرفه ای و سازمانی وجود دارد، مانند اختلاس های بزرگ در سازمان ها، به کارگیری منابع و دارایی های عمومی شرکت ها به منظور سوء استفاده های شخصی، عملکرد بد مالی، بد رفتاری با کارکنان، فساد اخلاقی و فعالیت های بازاریابی غیرقانونی و سلطه جویانه. رسوایی های اخلاقی رهبران و در نتیجه بی اعتمادی به رهبران در سطح سازمان و جامعه نیز، اهمیت و ضرورت اخلاق مدار بودن و درنتیجه قابل اعتماد رهبران را افزایش داده است.

سبک رهبری و ویژگی های رفتاری یک رهبر می تواند تأثیرات دوگانه ای بر نگرش، انگیزه و عملکرد شغلی کارکنان داشته باشد، به طوری که عملکرد مناسب و ویژگی های مثبت یک رهبر مانند عدالت، اخلاق مدار بودن و حمایت از کارکنان دارای تاثیرات مثبت و سازنده ای بر کارکنان است و در مقابل ویژگی ها و خصوصیات منفی یک رهبر مانند بی عدالتی و اخالق مدار نبودن و بی توجهی به نیازها و خواسته های کارکنان نیز می تواند تاثیراتی منفی و مخربی بر نگرش و عملکرد کارکنان داشته باشد. کارکنان حق دارند در سازمانی کار کنند که مورد توجه قرار گیرند، به خوبی درک شوند و مورد احترام قرار بگیرند و همچنین اعتماد متقابل، صداقت، درستکاری و اینکه بخشی از سازمان هستند را احساس کنند. رهبری که چنین محیطی با این خصوصیات را ایجاد می کند، مسلمأ رهبری است که باید تمام رفتارهایش اخلاقیات و اعتمادپذیری را منعکس کند و به ارزش های اخلاقی وفادار باشد و از قوانین اخلاقی که بیان کننده ی راستی، تلاش برای انجام بهترین ها و صادق بودن در همه اوقات است، پیروی کند. اگر اعتمادپذیری رهبران مورد شک قرار بگیرد، تمام تلاش رهبران برای نفوذ بر کارکنان به منظور دستیابی به اهداف سازمانی شکست خواهد خورد، پس بدیهی است که رهبران سازمان به منظور دستیابی به اهداف خویش، باید درنظر کارکنان قابل اعتماد تصور شوند.

به منظور سنجش رهبری قابل اعتماد می توان از پرسشنامه ای که فراهم شده است استفاده کرد. این پرسشنامه دارای ۱۶ گویه و ابعاد خود-آگاهی، شفافیت در روابط، پردازش متعادل اطلاعات و جهان بینی اخلاقی درونی شده می‌باشد که از پژوهش‌ والومبوا و همکاران (۲۰۰۸) استخراج شده‌اند و روایی و پایایی آن در یک پایان نامه دانشگاه شهید چمران در سال ۱۳۹۲ مورد تأیید قرار گرفته است.