شهرت و اعتبار شخصی یک واقعیت از زندگی اجتماعی و سازمانی است. افراد می توانند شهرت خود را در زندگی روزمره به دلایل زیادی ایجاد کنند، اما شهرت و اعتبار در محل کار به احتمال زیاد بر مسائلی همچون ظرفیت افراد برای انجام موثر وظایفشان، داشتن روحیه همکاری و یاری رساندن به دیگران تمرکز دارد. اگر چه نمونه هایی وجود دارد که برخی افراد عمداً نسبت به ایجاد شهرت منفی برای خود مبادرت می ورزند، با این حال این مورد در فضای سازمانی مورد نظر نیست. بسیاری از افراد برای ایجاد تصویر مثبتی از خود در محل کار در تلاش هستند. در تعریفی از شهرت و اعتبار شخصی چنین بیان شده است که این مفهوم عبارت است از این مورد که فرد در طول زمان تا چه میزان توسط دیگران به عنوان کسی که وظایف خودش را به شایستگی انجام می دهد و برای دیگران در محیط کار مفید است، درک شده باشد.
زمان، و یا جزئیات زمان در مورد شهرت و اعتبار شخصی، به سادگی نشان می دهد که شهرت معمولاً سریعاً شکل نمی گیرد (به جز در شرایط غیر عادی). شهرت از طریق نشان دادن مداوم رفتارهای متمایز و برجسته در موارد مکرر، و یا در طول زمان شکل می گیرد به گونه ای که برخی از محققان گفته اند که شهرت و اعتبار مربوط به گذشته رفتاری یک شخص است.
به منظور ارزیابی شهرت شخصی یا فردی می توان از پرسشنامه هاچوارتر و همکاران (۲۰۰۷) استفاده کرد. این پرسشنامه دارای ۱۲ گویه است که بر اساس طیف لیکرت از ۱ (کاملاً مخالفم) تا ۷ (کاملاً موافقم) امتیازدهی شده است.
از آنجایی که این پرسشنامه، ترجمه یک پرسشنامه استاندارد خارجی است که به زبان فارسی برگردانده شده است، لذا روایی و پایایی این پرسشنامه در ایران مورد بررسی قرار نگرفته و در صورت لزوم، محققان باید نسبت به بررسی روایی و پایایی این پرسشنامه اقدام نمایند.
به همین منظور یک پرسشنامه و یک فایل به صورت رایگان و به احترام شما پژوهشگران گرامی، به همراه این فایل عرضه شده است که شیوه ارزیابی روایی سازه، صوری و محتوا را به صورت اصولی و از طریق آزمون های آماری مورد بحث قرار داده است که پژوهشگران می توانند از این فایل و راهنمایی فراهم شده در آن برای بررسی پایایی و روایی ابزار استفاده کنند. همچنین دو مقاله معتبر هم به همراه این فایل عرضه شده است که به بررسی روش های مختلف روایی و پایایی در پژوهش ها پرداخته است.
