شکفتگی سازهای در روانشناسی مثبت است که به نوع زندگی کردن توأم با خوشبینی دائمی در عملکردهای انسان اشاره دارد و به صورت ضمنی به نیکی، زایندگی، رشد و انعطافپذیری دلالت میکند (فردریکسون، ۲۰۰۴). معنای شکفتگی در تضاد با معنای افسردگی و پژمردگی است. پژمردگی به شیوهای از زندگی که بیمعنی و تهی است، تعبیر شده است. کیس (۲۰۰۲) با مرور ابعاد و مقیاسهایی مثل بهزیستی ذهنی، نشانههای احساسات مثبت و عملکرد مثبت به نوعی تعریف جدید سلامت ذهنی اشاره نموده است که میتوان آن را در سازه شکفتگی خلاصه نمود. از نظر کیس (۲۰۱۱) شکفتگی نمودی از زندگی ذهنی بزرگسالان است که دارای سطوح بالای بهزیستی هیجانی هستند، خوشحال و راضی هستند، تمایل به زندگی هدفمند دارند، همهی ویژگیهای خود را میپذیرند، احساس استقلال دارند.
به منظور ارزیابی شکفتگی می توان از پرسشنامه ای که فراهم شده است استفاده کرد. این پرسشنامه دارای ۸ گویه میباشد که از پژوهش معتبر دینر و بیسواز-دینر (۲۰۰۸) استخراج شدهاند. روایی و پایایی این پرسشنامه در دو مطالعه در سال های ۱۳۹۴ و ۱۳۹۷ مورد تأیید قرار گرفته است.
