مدل های شناختی هیجانات بر تاثیرات پردازش اطلاعات، پیوند هیجان- شناخت، فراشناختها در مورد اهداف افکاری که با حالات هیجانی ناخواسته در ارتباطند و تلاشها برای سرکوب یا کنترل بیش از حد هیجانات تاکید دارند. بسیاری از نظرات روان درمانی، مانند نظریه راجرز، فروید و دیگر مدل های روان تحلیل گری بر اهمیت ابراز هیجانات تأکید می کنند. ابراز هیجانات به معنای بیان کردن هیجانات ناخوشایندی است که در درمان غالبا به مجرد افزایش در برانگیختگی و هیجانات منفی ایجاد می شود به هر حال ممکن است ابراز هیجانی با گذشت بیشتر زمان تاثیرات مثبتتری در پی داشته باشد (لیهی، ۲۰۰۲). سبک مقابله ای سرکوبگرانه، ناگویی هیجانی، تاکید بیش از حد بر منطق و عقلانیت با مشکلات جسمانی دیرپاتری چون فشار خون بالا، سرطان، آسم و شکایات جسمانی عمومی در ارتباطند. گرچه شواهد محکمی برای این موضوع وجود ندارد که تاکید بیش از حد بر عقلانیت و منطق با اضطراب و افسردگی در ارتباط است، تاثیرات طولانی مدت این سبک، پیامدهای ناگوار سبک مقابله ای هیجانی را نشان می دهد (لیهی، ۲۰۱۰).
لیهی بر مبنای مفهوم پردازش هیجانی و با الهام گرفتن از مدل فراشناختی هیجانات، مدل طرحواره های هیجانی خود را در سال ۲۰۰۲ ارائه میکند. این مدل بیانگر این مهم است که ممکن است افراد در چگونگی مفهوم پردازی هیجاناتشان با هم متفاوت باشند. به عبارتی بهتر، افراد طرحواره های متفاوتی در مورد هیجاناتشان دارند این طرحواره ها منعکس کننده شیوه هایی اند که افراد هیجانات را تجربه میکنند و باوریست که آنها به مجرد برانگیخته شدن هیجانات ناخوشایند در مورد طرح مناسب برای اقدام یا چگونگی عمل کردن در هنگام برانگیخته شدن هیجانات ناخوشایند، در ذهن دارند. این مدل در تلاش است تا مدل هیجان محور را با مدل فراشناختی تلفیق کند. یکی از مزایای این مدل تلفیقی، تشخیص ارزش توجه و ابراز هیجانی در بافت معنایی است که فرد به هیجانات خود میدهد. پر واضح است که همه انسانها خشم، اضطراب، ناراحتی یا دیگر هیجانات را تجربه می کنند.
برای اندازه‌گیری طرحواره های هیجانی می توان از مقیاس طرحواره های هیجانی لیهی LESS استفاده کرد. این مقیاس برای تعیین باورها و نگرش‌ها نسبت به هیجان تهیه شده است. این پرسشنامه دارای ۳۷ گویه و ۱۳ طرحواره نشخوار ذهنی، خودآگاهی هیجانی، گناه، ابراز احساس، غیرقابل کنترل بودن، تاییدطلبی از دیگران، قابل درک بودن، سرزنش، تلاش برای منطقی بودن، دیدگاه ساده انگارانه، ارزش والاتر، پذیرش و توافق می‌باشد که از پژوهش معتبر لیهی (۲۰۰۲) استخراج شده‌اند. روایی و پایایی این پرسشنامه در دو مطالعه در سال های ۱۳۹۱ و ۱۳۹۲ مورد تأیید قرار گرفته است.
