کارول و آهویا (۲۰۰۶) عشق به برند را وابستگیِ هیجانی یک مشتری راضی از برند، به آن برند خاص تعریف کرده اند که از هوس او ناشی می شود. هدف پژوهش های اولیه در مورد عشق به برند تعریف و مفهوم سازی آن و هدف پژوهش های بعدی اندازه گیری و نیز بررسی روابط آن با سایر متغیرهای موجود در ادبیات بازاریابی مانند وفاداری و رضایت مشتریان بوده است. برگویست و بچ لارسن (۲۰۱۰) عشق برند را به عنوان تمایل احساسی عمیق برای یک برند تعریف کرده اند.
به منظور سنجش عشق به برند می توان از پرسشنامه ۱۰ گویه ای کارول و آهویا (۲۰۰۶) استفاده کرد. این پرسشنامه بر اساس طیف لیکرت از ۱ (کاملاً مخالفم) تا ۵ (کاملاً موافقم) امتیازدهی شده است. روایی و پایایی این پرسشنامه در مطالعه ای در سال ۱۳۹۷ مورد تإیید قرار گرفته است.
