به منظور بررسی عوامل استرس زای آموزش بالینی در دانشجویان ایرانی می توان از پرسشنامه ای که فراهم شده است استفاده کرد. این پرسشنامه دارای ۶۰ گویه و ابعاد ارتباط بین فردی (حضور و تعامل بین استاد، بیمار، ملاقاتیها، پرستاران، پزشکان و دانشجویان)، تجارب تحقیرآمیز (تذکرات و بی احترامی‌ها)، محیط آموزشی (فضای فیزیکی، امکانات رفاهی و آموزشی)، تجربیات بالینی (امور مربوط به درمان و مراقبت از بیمار) و احساسات ناخوشایند (ترس‌ها، نگرانی‌ها و تضادها) می‌باشد که از پژوهش معتبر مریدی (۱۳۹۰) استخراج شده‌اند. روایی و پایایی این پرسشنامه تأیید شده است.
