فراموشی سازمانی، پیامد مجموعه اقدامات درون سازمانی و برون سازمانی است که در آن یک سازمان آگاهانه و یا ناآگاهانه بخشی از دانش موجود سازمان را از دست می دهد. فراموشی سازمانی ابزاری است که سازمان ها به وسیله آن تجربیات خود را دور می ریزند و خود را در موقعیتی قرار می دهند که شانس تجربه کردن به شیوه ی جدید وجود دارد. به منظور یادگیری جدید سازمانی باید اطلاعات منسوخ گذشته را شناسایی کرد و آنها را کنار گذاشت. بنابراین، سازمان باید بتواند در برخی از موقعیت ها، دانش سازمانی خود را آگاهانه کنار بگذارد و دانش جدیدی را جایگزین نماید که این فرایند فراموشی سازمانی نامیده می شود.
به منظور ارزیابی فراموشی فعال دانش سازمانی می توان از پرسشنامه ای که فراهم شده است استفاده کرد. این پرسشنامه دارای ۱۵ گویه و دو خرده مقیاس دانش موجود و دانش جدید می‌باشد که از پژوهش معتبر محمودوند (۱۳۹۰) استخراج شده‌اند. روایی و پایایی این پرسشنامه مورد تأیید قرار گرفته است.
