مزیت رقابتی: ارزش‌های قابل ارائه شرکت برای مشتریان است به نحوی که این ارزش‌ها از هزینه‌های مشتری بالاتر است. به عبارتی رقابت‌پذیری قابلیت‌ها و توانمندی‌هایی است که یک کسب و کار، صنعت، منطقه و کشور دارا هستند و می‌توانند آن‌ها را حفظ کنند تا در عرصه رقابت بین‌المللی نرخ بازگشت بالایی را در عوامل تولید ایجاد کرده و نیروی انسانی خود را در وضعیت نسبتاً بالایی قرار دهند (پورتر، ۱۹۹۰). عاملی است که یک سازمان با آن قادراست یک وضعیت دفاعی در برابر رقبایش ایجاد کند و شامل قابلیت هایی است که به یک سازمان امکان می‌دهد خودش را از رقبایش متمایز سازد. مزیّت رقابتی نشان می‌دهد که تا چه حد یک سازمان یا گروه قادر به ایجاد یک موقعیت دفاعی در مقابل رقبای خود است که آن شامل قابلیتهائی است که اجازه می‌دهد یک گروه یا سازمان خود را از رقبای خود متمایز کند و نتیجه تصمیمات مهم مدیریتی است (لی و همکاران، ۲۰۰۶). مزیت رقابتی مسئله ای است که تمام سازمانهای فعال در عرصه صنعت باید به آن توجه کنند. با توجه به ساختار رقابتی در صنایع مختلف ، شرکتها باید در پی آن باشند که با تقویت موضع رقابتی، به طراحی استراتژی هائی که باعث به وجود آمدن مزیت رقابتی پایدار برایشان می‌شود بپردازند. اما کسب مزیت رقابتی بصورت تصادفی و بدون برنامه حاصل نمی شود، پس سازمانها باید با تفکر و طراحی چارچوب های علمی در این راستا حرکت کنند (علوی، ۱۳۹۳).
به منظور بررسی مزیت رقابتی می توان از پرسشنامه ای که فراهم شده است استفاده کرد. این پرسشنامه دارای ۵ گویه می‌باشد که از پژوهش معتبر باییج و همکاران (۲۰۰۴) استخراج شده‌اند. روایی و پایایی این پرسشنامه در مطالعه ای در سال ۱۳۹۴ مورد تأیید قرار گرفته است.
