مزیت رقابتی نشان می‌دهد که تا چه حد یک سازمان یا گروه قادر به ایجاد یک موقعیت دفاعی در مقابل رقبای خود است که آن شامل قابلیت هائی است که اجازه می‌دهد یک گروه یا سازمان خود را از رقبای خود متمایز کند و نتیجه تصمیمات مهم مدیریتی است. مزیت رقابتی مسئله ای است که تمام سازمان های فعال در عرصه صنعت باید به آن توجه کنند. با توجه به ساختار رقابتی در صنایع مختلف، شرکت ها باید در پی آن باشند که با تقویت موضع رقابتی ، به طراحی استراتژی هائی که باعث به وجود آمدن مزیت رقابتی پایدار برایشان می‌شود بپردازند. اما کسب مزیت رقابتی بصورت تصادفی و بدون برنامه حاصل نمی شود، پس سازمان ها باید با تفکر و طراحی چارچوب‌های علمی در این راستا حرکت کنند. طبق نظر لی و همکاران (۲۰۰۶) ابعاد مزیت رقابتی ۱٫ قیمت یا هزینه ۲٫کیفیت ۳٫ قابلیت های تحویل ۴٫ نوآوری در محصول ۵٫ زمان ارائه به بازار می‌باشد.
به منظور بررسی مزیت رقابتی سازمان می توان از پرسشنامه ای که فراهم شده است استفاده کرد. این پرسشنامه دارای ۱۶ گویه و پنج بعد قیمت یا هزینه، کیفیت، قابلیت های تحول، نوآوری در محصول و زمان ارائه به بازار می‌باشد که از پژوهش معتبر لی و همکارانش (۲۰۰۶) استخراج شده‌اند. روایی و پایایی این پرسشنامه در مطالعه ای در سال ۱۳۹۳ مورد تأیید قرار گرفته است.
