مفهوم مسئولیت اجتماعی شرکت در دهه ۱۹۶۰ به دلیل نیاز سازمان‌ها به پاسخگویی به تغییرات محیط اجتماعی توسعه یافت. در این دهه، جنبش های آگاهی بخش اجتماعی، انتظارات مردم را از سازمان‌ها افزایش داد تا آنها دریابند که سازمان‌ها باید از امکانات وسیع مالی و نفوذ اجتماعی خود برای رفع مشکلات اجتماعی مثل فقر، خشونت، حفاظت از محیط زیست، تساوی حقوق، بهداشت عمومی و بهبود وضعیت تحصیلات استفاده کنند. از این تغییر به عنوان تغییر میثاق بین سازمان و جامعه یاد میشود که منعکس کننده تغییر انتظارها در زمینه عملکرد اجتماعی سازمان است. در نگاه گریفن و بارنی، مسئولیت اجتماعی عبارت از مجموعه وظایف و تعهداتی است که سازمان‌ها باید در راستای حفظ، مراقبت و کمک به جامعهشان انجام دهند. مسئولیت اجتماعی بخشی از مقوله اخلاق کار محسوب میشود که اخلاقیات فراسازمانی نام دارد. در واقع، هدف اصلی مسئولیت اجتماعی شرکت ایجاد مصالحه و تعادل میان خواسته های سهامداران و جامعه است که به رابطه میان تجارت و اجتماع کمک میکند.
به منظور ارزیابی مسئولیت اجتماعی در شرکت های می توان از پرسشنامه ای که توسط لی و لی (۲۰۱۵) طراحی شده است استفاده کرد. این پرسشنامه دارای ۱۱ گویه و ۴ بعد مدل کارول شامل مسئولیت اقتصادی، مسئولیت قانونی، مسئولیت اخلاقی و مسئولیت بشردوستانه است. روایی و پایایی این پرسشنامه در پایان نامه ای در سال ۱۳۹۷ مورد تأیید قرار گرفته است.
