بی شک همکاری با دیگران و نفوذ داشتن روی آنها برای ادای مسئولیت و انجام وظایفی که به عهده مدیر است، امری لازم و ضروری است و این موضوعی است که به اثربخشی رهبری می انجامد. در ورزش این نقش بر عهده مربی است و اوست که رهبری بازیکنان را بر عهده دارد و رهبری کارامد وی، نقش مهمی بر عملکرد تیم خواهد داشت. تجربیات گذشته نشان داده است مربیگری رشته ای متفاوت از سایر حوزههاست و در آن دامنه وسیعی از ابزار مورد نیاز است و قدرت یکی از ابزار مؤثر بودن مربیان است. مسئله مهم در رهبری، فرایند نفوذ و اعمال قدرت بر دیگران است. نفوذ بر دیگران از طریق ایجاد تصور قدرت صورت می گیرد و ایجاد تصور قدرت مستلزم دسترسی به منابع قدرت است. مربیان با استفاده از منابع قدرت خود میتوانند بر زندگی ورزشکاران تأثیر بگذارند و با ایجاد ارتباط خوب با بازیکنان، به آنان انگیزه دهند تا مشکلات تیم را درک کنند و برای رسیدن به اهداف خود و تیم، بیشتر تلاش کنند که این موضوع خود می تواند پایه گذار انسجام در تیم باشد.

امروزه رهبری در ورزش یا مربیگری، در رده مشکل‌ترین شغل‌ها به حساب می آید، چرا که مربیگری، کاری هدفمند، بابرنامه، مبتکرانه، هیجان انگیز و الهام بخش است. استفاده از انواع پایگاه های قدرت به منظور نفوذ، یکی از مهمترین عواملی است که میتواند نقش رهبری یک مدیر را متجلی سازد. مدیرانی که منابع قدرت را می شناسند و می دانند چگونه آن را به کار برند، از کسانی که نمی دانند یا آن را به کار نمی برند، اثربخش ترند و عملکرد بهتری خواهند داشت. آشنایی با پایگاه‌های قدرت، انگیزه برای انتخاب شیوه‌های مدیریتی است، بنابراین استفاده صحیح از آنها می‌تواند عملکرد و اثربخشی مدیر را افزایش دهد.

به منظور بررسی منابع قدرت مربیان و ورزشکاران می توان از پرسشنامه منابع قدرت وان و همکاران (۲۰۰۰) استفاده کرد. این پرسشنامه شامل ۱۵ سؤال اصلی است که پنج منبع قدرت مربیان شامل قدرت پاداش، قهریه، مرجعیت، تخصص و قانون را میسنجد. روایی و پایایی این پرسشنامه در پژوهشی در سال ۱۳۹۳ مورد تأیید قرار گرفته است.