نگرش: طبق تعریف (کمبریت و همکاران، ۱۹۶۴) نگرش عبارت است از یک روش نسبتاً ثابت در فکر، احساس و رفتار نسبت به افراد، گروه ها و موضوع های اجتماعی یا هر گونه حادثه ای در محیط فرد. نگرش دارای سه عنصر عاطفی، شناختی و رفتاری است. عنصر عاطفی، هیجانات و عاطفه فرد نسبت به موضوع است که شامل ارزیابی مثبت و منفی است. عنصر شناختی شامل, افکاری است که فرد درمورد آن موضوع دارد. عنصر رفتاری تمایل به انجام آن عمل می‌باشد.
سالمند: سالمند را از دیدگاه های مختلف تعریف میکنند. از دیدگاه تقویمی، سازمان بهداشت جهانی با توجه به تفاوت های امید به زندگی در کشورهای مختلف، سن ۶۰ سالگی را مرز دوران سالمندی در نظر گرفته است. در حالی که در کشورهای پیشرفته که امید به زندگی بالاتر دارند، سن سالمندی را ۶۵ سال میدانند. از دیدگاه اجتماعی سالمند به کسی گفته میشود. که از فعالیت های اجتماعی کناره گیری کرده و در واقع بازنشسته میشود. دیدگاه زیست شناختی سالمند را با آغاز تغییرات جسمانی و عملکردی به سوی پس رفت، که مدتی پس از بلوغ کامل آغاز میشود، می‌شناسد و دیدگاه روان شناختی سالمند را با آغاز تغییر فرد به زندگی از آینده نگری به گذشته نگری و کاهش انگیزه و آرزوها مشخص می‌کند.
به منظور بررسی نگرش به سالمندان می توان از پرسشنامه ای که فراهم شده است استفاده کرد. این پرسشنامه دارای ۳۴ گویه و دو زیر مقیاس قدردانی و تعصب می‌باشد که از پژوهش معتبر کوگان (۱۹۶۱) استخراج شده‌اند. روایی و پایایی این پرسشنامه در مطالعه ای در سال ۱۳۹۰ مورد تأیید قرار گرفته است.
